ایران دریلینگ: در طراحی ابتدایی مخازن ذخیره‌سازی باید چیدمان و طراحی مناسب مورد توجه قرار گیرد زیرا چیدمان نادرست و نبود فاصله‌های مجاز میان مخازن می‌تواند در حوادث و حریق، سبب تسری سریع آتش شود و پدیده ادغام میان آتش‌های استخری را به وجود آورد و ناگهان کل سایت را دربر گیرد. به گزارش ایران دریلینگ و به نقل از سایت شانا، بهمن عبدالحمیدزاده، استاد دانشگاه در تشریح روش‌های رایج برای حفاظت از مخازن ذخیره‌سازی در برابر حوادث، عنوان کرد: برای ایمنی و پیشگیری از خطر سرایت آتش از مخازن ذخیره‌سازی به واحد تولیدی و برعکس، این مخازن دور از محوطه کارخانه‌ها و در حصارها قرار داده می‌شوند. وی افزود: محل استقرار مخازن از گرد آمدن چند حصار خاکی، بتونی یا آجری تشکیل می‌شود که در هر حصار ممکن است یک یا چند مخزن قرار گرفته باشد. با توجه به این که در بروز یک آتش استخری، سطح مایع آتش‌زا می‌تواند ضخامتش ٠,٧ تا ١.٥ میلی‌متر کم شود و کمترین ضخامت ممکن را در صورت نامحدود بودن سطح به خودش می‌گیرد.

در نتیجه بزرگترین سطح را برای تبخیر دارد و بزرگترین ابرگاز را می‌تواند ایجاد کند پس می‌تواند بزرگترین آتش استخری را ایجاد کند و مخازن دیگر را نیز دربربگیرد. اما اگر مخازن، محصور در دایک وال‌ها باشند حتی در اثر ریزش فرآورده به درون آنها، مواد درون حوضچه جمع شده و ضخامت لایه مواد زیاد خواهد بود و سطح فراهم برای تبخیر کم خواهد بود. مقاومت مکانیکی، ارتفاع و ضخامت مناسب از ویژگی‌های یک دایک وال است که در صورت رعایت نکردن، دایک وال‌ها ناکارآمد خواهند بود و صرف وجود آنها کافی نیست. اما اگر هدف حفاظت از مخزنی است که ماده‌ای فرار در آن نگهداری می‌شود، یک روش بسیار خوب، استفاده از نیتروژن بلنکت (Blanket N٢) است. در این سیستم یک گاز، فضای خالی بالای تانک حاوی مواد را پر می‌کند که این عمل سبب حفظ مواد داخل مخزن، افزایش طول عمر محتویات مخزن، کاهش خطرات، افزایش طول عمر تجهیزات، بالابردن سطح ایمنی کارخانه می‌شود.

نیتروژن به دلیل خنثی بودن و داشتن قیمت کم، به طور وسیعی به عنوان گاز blanket مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از نیتروژن این مزیت را دارد که سبب کاهش اکسیژن در اطراف مواد قابل اشتعال شده و خطر آتش‌سوزی را کم می‌کند. کاهش اکسیژن در اطراف موادغذایی نیز سبب کاهش اکسیداسیون و افزایش طول عمر محصولات می‌شود. سیستم خنک‌کننده و اسپری آب (Water spray) از دیگر سیستم‌های مرسوم برای حفاظت در برابر آتش و پدیده حریق است که از این سیستم بیشتر برای پیشگیری از حریق در صنایع نفتی استفاده می‌کنند؛ برای این منظور از توزیع کننده‌های دستی یا اتوماتیکی که دارای سرنازل‌هایی با آلیاژ مخصوص و حساس نسبت به درجه حرارت هستند که در هنگام آتش‌سوزی این سرنازل‌ها ذوب شده و یا به وسیله سیستم‌های اتوماتیک یا دستی فرمان گرفته و سبب پاشیدن آب در اطراف مخازن نفتی می‌شود. در اثر این پاشیدن، محیط اطراف آتش سرد شده، از انفجار و پیشرفت آتش جلوگیری می‌کنند. اساس کار انواع سیستم‌های آشکارساز (Detectors) حریق نیز متفاوت است که شامل چهار دسته اصلی، آشکارسازهای حساس به گازهای قابل احتراق، حساس به حرارت، حساس به شعله و حساس به دود هستند. در انتخاب نوع دیتکتورها، سرعت عمل همراه با دقت بسیار اهمیت دارد.